Өнеркәсіптік өндірісті зерттеу кезінде теориялық және эдістемелік негізі мен әмпирикалық базасы ретінде ең әуелі интегративті (пәнаралық) қатынастың теориялық принциптері алынды, ол сондай-ақ философиялық, тарихи, әлеуметтік, мәдени, құқықтық және саяси алғышарттарды қамтиды. Мұнан өзге, жұмыс барысында ғылыми абстракция, талдау және синтез, сондай-ақ кешенді қарастыру сияқты жалпы   ғылыми әдістемелер қолданылды. Бұл, зерттеу әдістемелер жинақтай келш, экономикалық талдаудың сенімділіпн жэне тұжырымдамалардың негізділігін қамтамасыз етті.

Өндірісті жоспарлау механизмінің негізгі құрамдас бөліктері: экономикалық өсімнің түрақты қарқыны; оның сапалық сипаттары; шығарған өнімнің отандық және элемдік нарықта бәсекеге қабілеттілігін көтеру және сапасын жақсарту; халықтың материалдық жағдайын көтеру; жаңа технологияларды меңгеру, ғылыми және инновациялық жұмысының әсерін күшейту, адам капиталын нэтижелі пайдалану.

Жұмыскердің еңбек белсенділігін ынталандыру үшін уәждемелер мен ынталандырудың жаңа жүйесін жасау қажет, оның теориялық әдістемелік принциптеріне мыналар жатады:

-      өндірісте материалды ынталандырудан, түлғаның өзін-өзі жетілдіру уәждемесіне бағдарлануы, интеллектуалды элеуеттілікті өсіру;

-      еңбек жэне түрмыс сапасының жоғары деңгейге көтерілуі;

-      материалды ынталандырудың өрісі мен үрдістерін кеңейту;

-      материалды, моральді, шығармашылық т.б. ынталандыруды жалпыландыру.